Klein Alexandrië gesticht door Alexander de Grote
Ik ben al sinds het begin van de jaren zestig op weg naar Iskenderun. Zelfs in de jaren zestig was het een belangrijke stad van groot historisch belang, maar klein van formaat. Het kan Little Alexandria worden genoemd, gesticht door Alexander de Grote. Deze historische schoonheid is niet veranderd tijdens de Romeinse, Byzantijnse of Mamluk-periode. De Ottomanen toonden altijd dezelfde loyaliteit aan Iskenderun.
Iskenderun wordt gebruikt als het equivalent van Alexandretta in de oostelijke staten en in ons, naar de naam van Alexander de Grote. Het is ongetwijfeld een plaats die de geschiedenis van het hele oostelijke Middellandse Zeegebied heeft geleefd. In de Hellenistische periode; dat wil zeggen, hoewel het werd hersteld en geperfectioneerd als een haven na de overwinning van Alexander de Grote in Issos tijdens zijn oosterse campagnes, is het duidelijk dat hier oude nederzettingen zijn. Alexandretta of Iskenderun ervoer de sattvet van de Hellenistische beschaving tijdens het Seleucidische tijdperk en vervolgens van Rome.
De matig zoete lucht, vooral in de hoge delen van de grote en rijke provincie die we Antakya noemen, verandert hier in zomerhitte en een zekere vochtigheid. Deze moeilijkheid in het klimaat verhinderde echter niet dat de stad altijd bleef bestaan en zich ontwikkelde, dat haar inwoners eraan gehecht raakten en de liefde van de voorbijgangers. Het is moeilijk om een stad aan de Middellandse Zeekust te vinden met een uitzicht en profiel dat zo mooi is als Iskenderun. Dit is de functie waar de beheerders en de lokale bevolking de meeste aandacht aan moeten besteden. Want ook hier breidt de slechte bouw in onze regio zich uit.
HISTORISCHE SCHOONHEID IS NIET VERANDERD
Deze historische schoonheid is niet veranderd tijdens de Romeinse, Byzantijnse of Mamluk-periode. De Ottomanen toonden altijd dezelfde loyaliteit aan Iskenderun. Iskenderun was een favoriete sanjak van de regio Antakya. Met de commerciële ontwikkeling in de 19e eeuw nam de landbouw het tegen elkaar op. Het feit dat de bewoners zich zowel in Antakya als in het hele oostelijke Middellandse Zeegebied op een andere plek voelen, is te danken aan de symbiose, dat wil zeggen, harmonie onder elkaar. Om deze reden was zijn onderwijsleven net als de rest van Antakya levendig.
Ik was deze week in Iskenderun. Nuri Üysen, voorzitter van het Yükseliş College, heeft me uitgenodigd. Stadsbestuurders, Hatay-gouverneur Rahmi Doğan, burgemeester van İskenderun Fatih Tosyalı, rector van de Technische Universiteit van İskenderun Prof. dr. Tolga Depci was er ook. De rector van onze universiteit heeft enkele klachten. Het lijkt erop dat er al zes jaar geen steun meer is gegeven aan de technische universiteit vanuit het centrum. De bouw van noodzakelijke installatielaboratoria en werkplaatsen kunnen we niet aan donaties overlaten. Dit land, het centrum van ijzer en staal, heeft in dit opzicht duidelijke staatssteun nodig. Faculteitsleden moeten tevreden zijn met input zoals salarissen en huisvesting. Dit geldt ook voor alle ambtenaren en degenen die in de industrie werken. Omdat het leven duur is in deze stad aan de Middellandse Zeekust.
Ik ben al sinds het begin van de jaren zestig op weg naar Iskenderun. Zelfs in de jaren zestig was het een belangrijke stad van groot historisch belang, maar klein van formaat. De artefacten binnenin gaven een dominante uitstraling aan een havenstad die zijn tijd had gehad. Kortom, een kleurrijke stadstraditie... Deze plaats kan Klein Alexandrië genoemd worden, gesticht door Alexander de Grote. Er was een goed opgeleide stadsbourgeoisie in de stad; er is nog steeds. Onder deze families zijn er die onder het bestuur van Turkije vallen, degenen die werken in instellingen die specialisatie vereisen, zoals het ministerie van Buitenlandse Zaken, en universiteitsprofessoren.
Een kosmopolitische stad
De stad is een plek die kosmopolitisch genoemd mag worden, toen en nu. Er zijn enkele Franstaligen onder hen. Dit betekent natuurlijk niet dat ze het Turks volledig hebben verwaarloosd. Het is een regio waar mensen van verschillende talen en religies buren zijn en het zakenleven normaal is. Niemand zou het recht moeten hebben om de inwoners van Iskenderun en Hatay te beschuldigen van nationalisme en racisme. Want het is duidelijk dat er geen harmonie is tussen de westerse grote steden die geen manier kunnen vinden om te leven met degenen die uit Afrika en Azië komen, zelfs niet tussen de samenlevingen van de oude socialistische wereld, zoals we in recente gebeurtenissen hebben gezien. Ik vergelijk de regio Hatay en Iskenderun meestal met Barcelona en Andalusië. Meer naar Portugal. Het is als op het Iberisch schiereiland, waar de harmonie met buitenstaanders hoog is.
IN DE TOP 10
IJzer- en staalfabrieken hadden gevolgen voor het milieu. De stad is niet alleen in 50 jaar veranderd, maar zelfs in de afgelopen 10 jaar. De bouw nam toe. De bouwkwaliteit is verbeterd. Hetzelfde kan echter niet gezegd worden van architectonisch genot. Mooie huizen met tuinen verdwijnen. Het economische leven in de stad nam toe, waar de ijzer- en staalindustrie de vooruitzichten verpestte. Desondanks staan Iskenderun en Hatay over het algemeen qua export in de top 10 van Turkije. De bevolking is echter niet zo druk als die in de top 10. Bovendien hebben ze Adana en Mersin overtroffen in de export. Deze twee feiten zijn een uiterst positieve ontwikkeling en er moet aandacht worden besteed aan het behoud ervan.
AANDACHT VOOR ELKE BESCHAVING
Het is echter moeilijk om hetzelfde te zeggen voor harmonie met de natuur. Het oude mediterrane uitzicht op Payas, mooie huizen in tuinen, moskeeën zijn bedekt met lelijke gebouwen. Na de ijzer- en staalfaciliteiten vallen deze fragmentaties en inconsistenties van plaats tot plaats op tot de in- en uitgang van Iskenderun. Maar de waarheid is dat er ook buitengewone architecturale uitvindingen zijn. De Nihal Atakaş-moskee aan de kust is het belangrijkste werk dat ik de afgelopen jaren heb gezien. Het heeft een tegendeel dat elke beschaving aanspreekt. Een van de geestige mensen zei: "Het trekt zelfs de christen naar binnen en leidt hem in gebed." Iskenderun is een werk dat geschikt is voor de regio waar gemeenschappen van verschillende religies en historische lagen wonen, en vooral voor Iskenderun.
VERJAARDAGEN VERHOOGD
De gouverneur van Hatay nam de juiste beslissing. Er is niet alleen een overheidskantoor in het centrum van Antakya, maar ook in Iskenderun. Hij werkt daar dus een paar dagen per week. Het is nauwer verweven met de problematiek van de overvolle bevolking en de omgeving. Hatay burgemeester dr. Lütfü Savaş heeft een interessante verklaring afgelegd. Hij zegt dat de Syriërs in de stad werden genaturaliseerd en dat degenen die geen land kochten via het intermediaire mechanisme en het geboortecijfer toenam. dr. Het is duidelijk dat de cijfers die door Lütfü Savaş naar voren worden gebracht, gebaseerd zijn op berekeningen en boeken. De cijfers die het ministerie geeft, dat er kritiek op heeft en zelfs aangifte doet, zijn cijfers die een student sociologie die weinig verstand heeft van demografie en in ieder geval een statisticus, niet serieus kan nemen. We kunnen niemand overtuigen door dergelijke gegevens openbaar te maken, en het zou voor ons erg moeilijk zijn om mensen samen te brengen over de ernst van het probleem.
IMMIGRATIEBELEID IS BELANGRIJK
Statistieken moeten altijd correct worden opgegeven. Omdat Turkije is veranderd. 50 jaar geleden waren er geen programmaschrijvers in Turkije. Tegenwoordig lopen ze in de duizenden. Er zijn mensen die hun opleiding op dit gebied hebben genoten en mensen zijn geïnteresseerd geraakt in statistiek. Het immigratiebeleid is een belangrijk thema. In deze eeuw is er geen manier om immigranten buiten de deur te houden. Maar dit moet in evenwicht gebeuren. Anders zullen problemen en conflicten van het type waar we tegen vechten ons eigen land binnendringen. Iedereen lijdt ook. We moeten het recht van een burgemeester om een verklaring af te leggen respecteren. Het zou beter zijn als bezwaren gebaseerd zijn op serieus wetenschappelijk onderzoek, gegevens en gemaakt door experts.
De stedelijke transformatie en gelaagdheid van steden in het zich ontwikkelende oostelijke Middellandse Zeegebied en onze zuidelijke kusten heeft een gevoelig punt bereikt in Turkije, dat alleen intellectuelen, sociologen en zelfs gemeenten overtreft. Natuurlijk valt het ministerie niet buiten deze gevoeligheid.
Hürriyet -
